چندی پیش بصورت اتفاقی به دفتر شورای اسلامی شهر گنبد سر زدم. مردی را دیدم که خود را ناصری معرفی کرد و گفت عضو جدید شورای شهر هستم. فوراً ذهنم متوجه ناصری نماینده گرگان شد. وی رقیب دکتر ایزدی در دور دوم مجلس هشتم بود که با حرف و حدیث‌های زیاد راهی مجلس شد!

از وی پرسیدم شما با نماینده گرگان نسبتی دارید؟ گفت: برادرش هستم. باز پرسیدم چه کسی از اعضای شورای اسلامی گنبد عزل شد؟ گفت: خانم کاوه. گفتم: جنابعالی در عزل وی دخیل بودید؟ گفت: نخیر، من از هیچی خبر ندارم! معارفه گذاشتند، تلفن کردند، آمدم و حالا یکی از اعضای شورای اسلامی شهر هستم. گفتم به این آسانی!؟

شایان ذکر است اکثریت اعضای شورای اسلامی شهر گنبد را زنان تشکیل می‌دهند، ولی با این جابجایی مردان اکثریت خواهند بود.

سپس سراغ رئیس شورا رفتم که هم­زبان و هم­شهری ناصری می‌باشد. فردی تحصیلکرده، استاد دانشگاه و... . از علت عزل خانم کاوه پرسیدم. وی سکوت را ترجیح داد و حرفی نزد، ولی چهره او نشان از رضایت کامل از جریان داشت و بصورت مصنوعی اظهار تأسف کرد.

عضو عزل شده شورای اسلامی شهر، چهره جنجالی انتخابات سومین دوره شورای اسلامی شهر بود. وی زنی شیک‌پوش، بی ریا و سخنور بود. در اکثریت صندوق‌های شهر گنبد رای قابل ملاحظه‌ای داشت. اکثر چهره‌های انتخاباتی رای اول را برای وی پیش‌بینی می‌کردند. با وجود رقابت قومی و طایفه‌ای انتخابات در گنبد حتی از منطقه ترکمن‌نشین شهر نیز رای خوبی داشت. جالب اینکه هم‌ائتلافی‌های وی هم رای خوبی آوردند! به نظر می‌رسد چهره خندان و سخنرانی نقادانه او باعث گردید رای قابل ملاحظه‌ای را کسب نماید.

بنا به اظهارات بعضی صاحبنظران انتخاباتی دو کاندیدای زن دیگر که با وی در آخرین روزهای انتخاباتی ائتلاف کرده‌اند، آرای‌شان افزایش یافت. هر چند یکی از آنان در دور دوم نیز عضو شورای شهر گنبد بود، زنی با تحصیلات عالیه و بسیار پرتلاش به نظر می‌رسد. وی در خصوص عزل همکارش اظهار داشت ما باید تابع قانون باشیم، و رضایت نسبی از عزل همکارش داشت!

عزل عضو شورای اسلامی شهر که با رای مستقیم شهروندان انتخاب می‌شود، کار پسندیده‌ای نیست. شورای شهر که سومین دور آن را تجربه می‌کنیم، به غیر از انتخاب شهردار مسئولیت آنچنانی ندارند. حتی در بعضی شهرها انتخاب شهردار نیز به آنان تحمیل و به قولی توصیه می‌شود و مسئولیت اجرایی نیز ندارند که خطای مالی و... از آنان سر بزند. به نظر نگارنده عزل شورا به دلایل نه چندان قابل توجیه، به غیر از نارضایتی شهروندان، مشکلی را حل نخواهد کرد.

عزل عضو فعال شورای اسلامی شهر گنبد، خانم «رویا کاوه» بعضی فعالین فرهنگی و مطبوعاتی شهر را رنجاند. وی در اکثر مراسم فرهنگی و هنری شهر فعالانه شرکت می‌کرد و سعی می‌نمود در جذب کمک مالی برای انجام کارهای فرهنگی پیشقدم باشد. حتی بنا به اظهارات بعضی شهروندان وی با ارباب رجوع برخورد آرام و متینی داشته و حداقل پیگیر کارهای آنان بوده است. یکی از فامیل‌های نزدیک اینجانب که سواد فارسی نداشت، گفت: وقتی به دفتر شورا رسیدم، به زبان ترکمنی مشکلم را به خانم کاوه گفتم. وی فوراً بیرون رفت و برایم مترجم آورد و به حرف‌هایم گوش داد. اخلاق نیک او را هیچ وقت از یاد نخواهم برد.

یکی از اعضای فعال یکی از «NGO»های فرهنگی شهرمان در این خصوص گفت: قبل از اجرای مراسم مختلف کتباً اعضای شورا را دعوت می‌کردیم، اما تنها خانم کاوه در جمع فرهنگی ما حضور می‌یافت، به سخنان ما گوش می‌داد و در بین اعضای شورا عملاً تنها نماینده ما، او بود که به مسایل فرهنگی علاقه خاصی داشت.

شورا هنوز گام­‌های اولیه را تجربه می‌کند. وجود شورا نوعی واگذاری عرصه خدماتی و بعضاً عمرانی شهر به شهروندان محسوب می‌شود. پس پسندیده آن است با منتخبین مردم، مسئولین ذیربط حدالامکان مدارا نمایند مگر در موارد خاص یا حاد. امید است با پیگیری خانم کاوه، تلاش او نتیجه بدهد تا بار دیگر عضو مردمی و فعال شورا را در سنگر شورا مشاهده نماییم.

آنه‌محمد بیات

(هفته‌نامه صحرا، شماره 344، شنبه 16 مرداد 1389)